Gökçe , 3 yaşında......

Taşınıyoruz.17 Ağustos...

Bizim ki zorunlu olduğu kadar gerekli olan bir ayrılıktı...Zamanı gelmişti...
İlk günleri hatırlıyorum...Yeni taşınmıştık. 07.11.2005 buradaki ilk iş günüm. Evliliğimizin de ilk aylarıydı.İş yeri değişikliği ve hayatımızdaki yenilikler,ilkler.....
Doğa ile iç içe olmayı seviyorum....Böyle yerlerde yaşamak ve aynı zamanda çalışmak gerçekten çok güzel...İnsanın hayatına zenginlik katıyor....Öyle de oldu.
Dinginlik,huzur ve mutluluk..
Ama akan hayat bunların yanında başka şeyleri de getiriyor,sürüklüyor.....
Acı ve kabullenmesi zor şeyler...Her ne kadar kabul etmesi zor olsada zaman herşeyin ilacı diye boşuna dememişler, yaralar kabuk bağlıyor..
22.08.2007.Ağustosun 22sinde mecburi sezeryan oldum. Gökçe doğdu...Güzel olduğu kadar rahat bir hamilelik döneminden sonra;
4.aylardaki kokulara karşı hassasiyeti saymaz isek ve aynı zamanda dışarıda yenilen yemekler yinede fazla dikkate alınacak noktalar yoktu....
Kısa süreli küçük şeyler...Bu kadarı da tuzu biberi :))))
2008 Ocak. Yeni yılın da ilk mesai gününde işe döndüm.İş ve ev aynı binada olunca 4.5 ay sonra çalışmak daha uygun geldi...Süt izinlerimi de istediğim zaman kullanıyordum.Öğlen arası da var.Gökçeyi de istediğim zaman görebiliyordum.Bu kadarını da düşünmedim..
Hayat beni gerçekten şaşırtıyor..!!!
Karamsar değilim ama bazı şeyleri anında yada daha sonra hayretle karşılakmaktan kendimi alamıyorum...
Gökçe ile 3 yaşına 2 ay kalana kadar,(iş yeri değişikliği 14 haziran ) hangi isimle ,standartla nitelendireceğimi bilemediğim güzel bir anne çocuk birlikteliğimiz oldu burada.İsmede gerek yok .
Türkiyem şartlarına göre...?

Acaba alışabilir miyim?
Yapabilir miyim?
Merkeze de yakın derken daha sonradan isabetli bir seçim yapmanın farkındalığının yarattığı huzur ile bu satırları yazarak noktayı koymanın mutluluğu ve biraz da burukluğu içerisindeyim......

Dolu dolu..

Şans..?

Kuzu ile bende yaşadım,büyüdüm..

Yeniliklere kucak açarak ;yaşamak ,varolmak ve öğrenmek....