Gökyüzüne olan ilgin devam ediyor....Bulutlar,yıldızlar ve ay...
Sabahları uyandığında ilk sözün...
-Anne ay ay.
Ay gitti kızım gece gelecek,gündüz güneş geliyor göğe gece oluncada ay geliyor...
Her gece yatmadan önce yıldızlara ,aya bakıp iyi geceler deriz.
Onlarda uyumaya gider Gökçekız gibi....
Bazı geceler ay gökyüzünde yoktur ama biz yine de yatmadan önce göğe bakarız yıldızlara iyi geceler dileriz .
Ay olmayınca gökyüzünde ,
-Tatile gitti kızım derim.Bak yıldızlar orada... Yıldızlarda yoksa, bulutların arasında saklambaç oynuyorlardır diye konuşuruz....
Gündüz de ararsın ayı.Dışarıya ilk çıktığında göğe yönelen bakışların beni bazen şaşırtır.
Ay gece gelecek yada tatilde diyecekken bazı şeyleri çocuk gözüyle görmediğimi düşünürüm,hayıflanırım...
Gündüz gökyüzünde ay yok mudur?
Ararsın.Araştırırsın yeni heyecanlar peşinde..
Minik kelebeğim sen keşifler aleminde ...
Daha çok şey vardır aslında düşündürdüğün.
Çocuk penceresinden bakış...
Yeniden keşfetmek yada kaybettiğimi, unuttuğumu düşündüğüm hisleri ,düşünceleri yeniden yine hatırlatırsın bana...
Senin varlığın.....
Cennet kokun aklımı çeler...
Kendime kızarım... Neden?
Günü atladığıma.Bazı şeyleri kaçırdığıma. Pişmanlık kaplar...
Kurtulamam beni saran bu yada ne diyeceğimi bilemediğim çaresiz kıvranmalarımdan.Beynimin kıvrımlarımdan...
Bekledim birşey mi var?Bilemem..Bilmek mi istemem? Ama bildiğim anlamaya başladığım birşey var...
Kıpırtılar ..Karanlıktan çıkmak istercesine..
Gelişiyoruz....
Çocuk......
Hangimiz...?
